Που ζούνε τα...ξωτικά;

Η Ισλανδία είναι μία χώρα κατάσπαρτη από ηφαίστεια, θερμοπηγές, πεδιάδες λάβας που εναλλάσσονται με ποταμούς και εντυπωσιακούς καταρράκτες, καθώς και ένας παράξενος τόπος που προτιμούν... τα ξωτικά και οι νεράιδες.

Τα ξωτικά εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα μεσαιωνικά έπη της Ισλανδίας, σαν φανταστικές ιστορίες που ήταν βαθιά ριζωμένες στην κουλτούρα της χώρας. Είναι πολύ πιθανόν, οι Ισλανδοί να επινόησαν τα ξωτικά προκειμένου να τους κρατούν συντροφιά μέσα στη μοναξιά τους, καθώς η Ισλανδία είναι μία από τις λιγότερο πυκνοκατοικημένες χώρες στον κόσμο.

Οι θρύλοι τα παρουσίαζαν σαν έξυπνα και περίεργα όντα που ζούσαν σε σπηλιές, σε στοές ορυχείων, σε εγκαταλελειμμένα κάστρα και εμφανίζονταν  μόνο για να κλέψουν και να ενοχλήσουν τους ανυποψίαστους κατοίκους.

Το περασμένο φθινόπωρο το Saga Foundation της Ισλανδίας, παρουσίασε έναν χάρτη ο οποίος συνδέει τα παραδοσιακά αναγνώσματα Huldufólk (κρυμμένοι άνθρωποι) με τις πιθανές τοποθεσίες των ξωτικών.
Ο χάρτης παρουσιάζει το δίκτυο των μυθικών ιστοριών που αφορούν τα ξωτικά, να είναι διάσπαρτο σε όλη την χώρα και αποτέλεσε μάλιστα ισχυρό  διαπραγματευτικό χαρτί για την ομάδα της Björk, ώστε να ασκήσει πιέσεις για να μετατραπεί σε εθνικό πάρκο ένα μεγάλο κομμάτι της ακατοίκητης ζώνης.

Πρόκειται για μία άγονη περιοχή που καλύπτεται από παγετώνες και ηφαιστειακή έρημο, καθώς και το απόλυτο μυστικιστικό τοπίο για την πλειοψηφία των Ισλανδών που εξακολουθεί να πιστεύει μέχρι σήμερα την ύπαρξη των ξωτικών και των νεράιδων.

Τα ξωτικά ζούνε στην Ισλανδία, είναι όμορφα, ανέμελα, σαγηνευτικά και οι κάτοικοι της χώρας κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να κατευνάσουν την οργή τους.
Πολλοί Ισλανδοί τοποθετούν στις αυλές τους σπιτάκια ξωτικών, ώστε να μπορούν να ξαποστάσουν οι μικροί επισκέπτες, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις σταμάτησαν και οδικά έργα στην Grasteinn, γιατί έθεταν σε κίνδυνο το τοπικό οικοσύστημα αλλά και…. τα ξωτικά που ζούσανε στην περιοχή!