Απομεινάρι μιας βυθισμένης πόλης

Στη γειτονική Ιταλία, θα συναντήσουμε ένα μεσαιωνικό καμπαναριό που ξεπροβάλει από τη λίμνη Resia, προκαλώντας ένα θέαμα εντυπωσιακό και μάλλον τρομακτικό.

Η λίμνη βρίσκεται στα όρια με την Ελβετία και την Αυστρία και αποτελεί ίσως το πιο "στοιχειωμένο" αξιοθέατο της χώρας. Από τα Ρωμαϊκά χρόνια μέχρι το 1939 το αλπικό χωριό Graun, κατοικούνταν από ανθρώπους που αρνούνταν να το εγκαταλείψουν παρά τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.

Λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, η εταιρία ηλεκτρισμού δημιούργησε μία τεράστια τεχνητή λίμνη, η οποία θα βοηθούσε στην λειτουργία του υδροηλεκτρικού εργοστασίου που κατασκεύασε στην περιοχή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι γύρω πόλεις να πλημμυρίσουν και να βυθιστούν κάτω από τα γαλαζοπράσινα νερά της λίμνης.
 
Παρά την άσχημη κατάληξη, το καμπαναριό της εκκλησίας εξακολουθεί να θυμίζει στους περαστικούς ότι κάποτε υπήρχε μια πόλη, που πλέον βρίσκεται στο βυθό της λίμνης και αποτελεί σημείο συνάντησης και εξόρμησης για καταδύσεις στη λίμνη-φαινόμενο, η οποία στον βυθό της "κρύβει" 163 κτίρια!

Το καμπαναριό έχει τεθεί υπό την προστασία του Τμήματος Καλών Τεχνών, ενώ το 2009 έγιναν και εργασίες αποκατάστασης για τις ρωγμές που είχαν προκληθεί από τη διείσδυση του νερού.
Το καλοκαίρι η μεσαιωνική κληρονομιά προβάλει μοναχική μέσα από τα νερά θυμίζοντας σουρεαλιστικό τοπίο, ενώ το χειμώνα που η λίμνη μετατρέπεται σε ένα απέραντο παγοδρόμιο η εκκλησία μοιάζει πιο "ζωντανή" από ποτέ.
 
Έχουν περάσει 60 χρόνια μετά το "θάνατο" της πόλης και το καμπαναριό του πύργου, λέγεται πως εξακολουθεί να χτυπά, παρά το γεγονός ότι οι καμπάνες αφαιρέθηκαν μετά την βύθιση της πόλης.
 
Το αίσθημα του φόβου και της προκατάληψης των επισκεπτών είναι πολύ έντονο, ωστόσο η γοητεία και το μυστήριο της λίμνης και του καμπαναριού είναι τόσο μεγάλα που κανένας δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος.